Bolova piramida

Bolova piramida je samljeni kameni stub koji štrči iz južnog dela Tihog okeana i to je najviši kameni stub na svetu

Na geografskoj karti tačkica koja označava Bolovu piramidu jedva se vidi. Oni koji su se uživo sreli sa ovim kamenim stubom jedva su poverovali svojim očima. Taj obelisk je toliko visok da se čini da dodiruje nebo. Iako je u podnožju široka samo 400 m, Bolova piramida dostiže visinu preko 550 m, a to je dvostruko više od Ajfelove kule.

U Ginisovu knjigu rekorda Bolova piramida upisana je kao najviši kameni toranj na svetu. Bolova piramida se nalazi uz istočnu obalu Australije, oko 700 km severoistočno od Sidneja.

Samostalni letač Frensis Čičester, koji je veliku stenu video 1931. godine tokom svog leta preko Tasmanije, opisao ju je kao “široki pradavni kameni bodež”.

Ispod površine okeana nalazi se mnoštvo šarenih riba koje jure oko kamenih stubova i ispod lukova. Njihovo igralište je zaravan vulkanske stene, jer je Bolova piramida zapravo odavno ugašeni vulkan kojem je samo vrhostao iznad vode. Ona je samo jedan u nizu vulkana ugašenih pre sedam miliona godina.

Prvi čovek za kojeg se zna da je video ovu stenu bio je Henri Ligberd Bol, zapovednik broda Saplaj, koji je ovuda prošao 1788. godine prevozeći doseljenike na ostrvo Norfolk. Bol je stenu u obliku piramide nazvao po sebi.

Bajkalsko jezero

Bajkalsko jezero u istočnom delu azijske Rusije je najdublje jezero na svetu sa najdubljom tačkom od 1642 metra. Zahvaljujući dubini i površini od 31.500 km², ovo jezero sadrži najveće zalihe slatke vode svetu. Preko 20% slatke vode sa cele planete nalazi se upravo u ovom jezeru.

Pored mnogobrojnog jedinstvenog biljnog i životinjskog sveta, u njemu se nalazi i jedina slaktkovodna vrsta foke na svetu, nazvana "bajkalska foka".

Nazivo Bajkalskog jezera dolazi od tatarskog bai-kul', "bogato jezero".

Ovo jezero je toliko veliko da ima 27 ostva, od kojeg najveće ima površinu od čak 742 km², a u samo jezero se uliva preko 300 reka.

Zimi se jezero ledi do dubine od 1 metra i ostaje zaleđeno od januara do maja.

1996. godine stavljeno je na listu svetske baštine.